‘Ya da Aşırı Doz Zehirlenmesi !..

Dün:
-İçinde sadece milletin olmadığı, bol tavizli, çok hainli ‘ittifak’ masalarında demlenen..
-Terörist cenazesinden cenazesine koşan..
-Diyarbakır annelerine burun kıvıran..
-Şehit ve ailelerine olmadık sözler dizerken, her fırsatta terör sevicilik yapıp, teröristlerin tutuklu elebaşlarına selâm göndererek, yardakçılarına esenlik dileyen..
-Türlü, çeşit hakareti, yakıştırmayı yutan..

Ve daha yüzlercesi…!

‘Sap yiyip saman çıkaranlar’, son yedikleri ‘Terörsüz Türkiye’ golüyle olacak, bugün, tam tersi tutumla, sürece dönük, ‘kişisel tepkilere’ sarılıyorlar!

Güya, zaman-ı evvelden terör karşıtıdırlar!

Vay be!
Pes!

Bu nasıl bir döneklik de, bu ne fırıldak bir siyaset şeklidir abi!

Millet ne bunu, ne de bunları…!

“ALÇAK UÇUŞ!”

Adam kopyası, ‘Türkleri’ alenen her fırsatta aşağılıyor!

Ekmeği burdan!
Suyu burdan!
Hava beleş!..

Caka bi milyon!

Hayat lüküs!
Konfor iyi!
Koltuk rahat!
Yediği önünde, yemediği arkasında!

Kafa güzel!
*
Bak dürüst de ha!
-“Ben Sırp’ım diyor!”
…!

“İTLERİN ÜRÜMESİ, ASLAN’I UYANIK TUTAR!”

Bazı İT’ler vardır:
Eline düşersen, ‘düşersin’!
Öyle bi yoğururlar ki, hamuru geç, oyun çamuru olursun!…

Diline düşersen:
Çiğnemelerine razı ol!
Öyle bir yalarlar ki, az çok sevenin varsa da, salyalarına bulaştığın için, ondan da vazgeçerler!

‘Yalamaları’ bile dert!

Diyelim; o an, bi konuda ‘eskaza’ doğruyu da söyleseler, doğrudan iğrenilir, o derece!…

Doğrusu, iğrenç!
Uğradıkları, bulundukları, oturdukları yere, geçmiş olsun!

İT işte!…
Adı üstünde; İT!
Anası da İT, Babası da İT!
İT’oğlu İT!

Bunlar ‘sürü’!

Hangi taşı kaldırsan altında vardırlar!
Karakter iklimleri yok itlerin!

Gözlerinin yaşına bakmaz, alayını dağıtır, tek tek itersin itmeye de; İt İt bitmez!
İT oğulları!
*
Dişine yazık!
Vaktine yazık!
Öfkene yazık!