Kendime Öğütler

Eskilerin harika bir sözüyle başlamak istiyorum izin verirsen. Şöyle der eski bilgeler: “Hayat bir pencere. Her gelen baktı geçti gitti.” Madem böyle yaşamak, ne yaparsan yap, ne edersen et sonunda madem ölüm var. O halde Tolstoy’un dediği gibi; “Ne geçmiş var ne de gelecek. Bir tek ŞİMDİ var.” O halde bugünden başlamalı okumaya, anlamaya, çalışmaya, hayal kurmaya, sevmeye, sevilmeye, değer görmeye, değer vermeye, kendini yenilemeye. Bir saniye sonrası belli olmayan insanın, gelecek planı yapması kadar saçma bir şey var mı şu yaşamda? Yok değil mi? Yok be dostum…

Bir kediye güven, bir köpeğe, bir kuşa, bir ağaca ya da bir toz bezine ama bir insana asla güvenme. Güvenmeyeceğim diye de kendini yiyip bitirme. Hayatın özü dengedir, zıtlıkların uyumudur, bunu sakın unutma.

Hatırlamaktır insanı insan yapan en önemli etmen. Sen inadına hatıla. Varsın acı versin hatırlamak, sen yine de vazgeçme bundan. Bedelsiz hiçbir şey yok. Cehennemin bile bir bedeli var.

Birisi sana bu dünya eğlence yeri derse, ona sakın inanma. Çıkar onu hayatından. Tanrı yok diyeni de çıkar hayatından. Amaçsız nedensiz hiçbir şey olmaz. Hiçbir şey kendiliğinden olmaz, olamaz. Bir yaratıcının olduğuna inanmakla, saç ektirmek günahtır aynı şey değildir. Bunu sakın unutma…

Paganizm yok olup yerine tek tanrılı dinler geldiği günden beri, tek tanrılı dinlerin en çok korktuğu şey, yeniden çok tanrılı dine dönme ihtimalidir. Kendini inançlı olarak gören birisi bunlardan korkmaz. Bilimden, felsefeden korkmaz. Münazaradan, aramaktan, sorgulamaktan korkmaz. Korkanın başka çıkarları ve düzeni vardır. Sen onlardan olma.

Nasıl ki bir ilişkiye en büyük zararı, ilişkiyi yaşayanlar veriyorsa, dinde de dine en büyük zarar verenler, o dine körü körüne inananlardır. Yaratıcı dışında hiçbir şeye körü körüne inanma.

İnsanın özü değişmez. Törpüler, zamanın getirdiklerine göre şekillenir belki ama öz değişmez. Bu yüzden kendini özel ve önemli sanma sakın. Bir damlasın deryada. Hem özelsin hem genel. Dengenin farkına var ve tadını çıkar.

En fazla üç nesil sonra unutulup gideceksin. Kalıcı olmaya çalışma. Sen sadece verimli olmaya çalış. Bir ağaç dik, bir şiir yaz. Bir söz söyle sonra bırak gökyüzüne.

Tek başına hayatın anlamı yoktur. Unutma; ona anlam veren sen ve senin yaşadıklarındır. Ne yaşadığına dikkat et. Uyumasını da uyanmasını da bil.