Aşkın Şiir Hali

Yayınlama: 30.03.2024
A+
A-
Konya Büyüksehir Belediyesi Şehir Tiyatrosu,Yazar- Dramaturg

Bir insana âşık olmak için mi şiir yazılır, yoksa şiir yazmak için mi âşık olunur? Ne kadar iç içe geçmiş ve ne kadar zor bir soru değil mi? Bazen değil, her daim bu soruyu soruyorum kendime. Öyle ya da böyle şiirle ilgilenen birisi olarak, merak ediyorum bu sorunun yanıtını. Ve korkuyorum… Ya sorunun yanıtı ikincisiyse? Sevgilinize yazdığınız şiirler bir gün bir bakıyorsunuz, ona âşık olduğunuzu sandığınız bir yanılsamaymış. Bir anda yazılmış bir tomar şiirin içi boşaltılıyor. Ruh uçup gidiyor beyaz sayfalardan… Geriye karanlık kalıyor, bir avuç da yalan.

 Tanıdığım bütün şairlerin ortak bir varsayımı var, o da şu. “Bir şair acılarından beslenir. Ve insanlara acılarını sunar.” Böyle bir sözün ardından aklıma şu garip sorular takılıp kalıyor. Neden? Neden acılarını sunuyorlar insanlara? Bir insan neden acılarını sunma ihtiyacı duyar ki? Belki de onların canını acıtanlara duyurmak istiyordur seslerini, kim bilir. Nasıl bir paradoks öyle değil mi?

Sanat toplum için midir yoksa sanat, sanat için midir sorusu gibi, çıkmaz bir sokak çıkıyor bir anda karşımıza. Derinlemesine baktığımızda, bu iki sorular silsilesinin aslında bir bütün olduğunu görüyoruz. Bir şair âşık doğar zaten. O âşıktır Tanrıya, annesine, babasına, bir kadına ya da bir erkeğe. Toprağa, suya, yıldızlara ve doğaya, doğada yaşayan her canlıya.

Aşk kelimesini, lütfen günümüz ilişkilerinde olup bitenler olarak algılamayın. Sığ bir meseleden bahsetmiyorum. Benim anlatmak istediğim Mevlana’nın aşkı gibidir. Peygamberimizin yaratana olan aşkı gibidir. Ya da Hz Ebu Bekir’in can dostu ve peygamberine olan aşkı gibi…

Aşkı anlayabilen ve algılayabilen kişi, bütün kapıları açmaya muktedirdir. Tasavvuftaki dört kapı kıssasını okuduysanız eğer, ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız. Okumadıysanız mutlaka okumanızı salık veririm sizlere. Acı dediğimiz kavram, bireyi aşka götüren karanlık bir yoldur ve sonunda mutlaka ışık vardır. Zira hiçbir karanlık sonsuza kadar sürmez. Tıpkı ışık gibi… Ancak bunun için öncelikle inanmanız gerekir. Bir şairin de dediği gibi; “Aşka inanın, çünkü inanmaktır zaten aşk”…

Bir Yorum Yazın

Ziyaretçi Yorumları - 0 Yorum

Henüz yorum yapılmamış.