AHBAP..

Sanatçı,
toplumunun ve yeryüzünün ruhudur.

Ezilenlerin ve mazlumların yanında,
zalimlere karşı durabildiği kadar
sanatçıdır.

‘…yükümüz dünyaya yakın.’*

Tebrikler Ahbap..
‘…hep aklımda kalacaksın.’*

*

SOYTARI VE ŞÖHRET..

Bir soytarı,
seyircileriyle tartışmaya
başladığında biter.

Şöhret,
altın kafes kuşudur, evlat..

Kapağı açılan kafesten uçan şöhreti,
bir daha yakalayan olmamıştır.

Ancak,
soytarılığın şöhreti olmaz.
düşerken de ses çıkarmaz,
yani sorun yok.

………
Bendeki adı Çelebi,
zihin açar diyen de var..

Eski bir uygarlığın içinden, çıkıp gelmiş gibidir..

Gayr-i ihtiyari ağzımdan çıkmış,
‘Bugün soytarının biri…’ demişim, sadece.

‘Haberlere de düşmüş.’

Hem okudu,
Hem yazdı..

*

HALK MENFÂATİNE..

Demeyelim mi?
…gözünün üstünde kaşın var.

Kıyıdan kıyıdan,
komşunun maden sahasına giriyorsun.
Yüzün kara diye, zannetmeki tanınmıyorsun.

Dün bir, bugün iki.
‘Millet sükût-u hayal’, demiyelim mi?

Diyeceğiz,
işimiz bu?

Muhalefetin anası.
Sırf anası olduğu için, elbette,
söyleyeceklerimiz var, heybemizde..

Zira Ana’dır..
Eğitim, öğretim anada başlar.
Dana’lar, onu örnek alır.

Sıkılan, bayılan olursa da,
…kapı açık, gidebilir.