10 Kasım (Sonsuzluğun Başlangıcı)

Durdu saat, durdu zaman

Ne akrebin, ne de yelkovanın

Dermanı yoktu birbirini kovalamaya.

Öylece beklediler sessizce…

Bir damla yaş süzüldü,

Aktı yastığın kenarına.

Açıldı gökyüzünün bütün kapıları,

Sonsuzluk el pençe divan durdu önünde.

Babasız kalmıştı Cumhuriyet…

Henüz küçücük bir çocuktu.

Düşünceleri büyütecekti onu,

Geride bıraktığı, koca bir millet büyütecekti.

Büyüdü gelişti Cumhuriyet…

Asırlık bir çınar oldu sonunda.

Işıldadı, gülümsedi bizlere.

Giden, yalnızca bedeniydi atamızın,

Ruhu bizlere, yadigâr kaldı.

Eyüp TORU

Sonsuz saygı ve sevgiyle